این شعر با محتوای ملی–مذهبی، به زیبایی پیوند عاشقانه و خادمانهی فرد با امام حسین (ع) را نشان میدهد. مضمون اصلی آن در ستایش امام حسین (ع) و نقش تربیتبخش روضهها در زندگی معنوی فرد است. شاعر با اشاره به شبهای محرم، علم امام، مهر تربت، اشک غم، و دعای حضرت زهرا (س)، ارادت قلبی و روحیاش را به اهل بیت و راه کربلا بیان کرده و خود را چون حر، آزادهای در سایهی محبت امام میداند. مضمون کلی، تعهد، غیرت دینی، نورانیت مسیر حق و پایداری در راه اهل بیت است.
مثه فانوسه در شبه، خون رگهای مکتبه
یاد غمهای کربال، تازه میشه هر مرتبه
با دعات آقا جون یه زائر کربال میشم
تا می گم حسین از بدی ها جدا می شم
وقتی با تو ام با خدا می شم
من خادم تو تویی آقا نعم االمیرم
از نور توام زیر بار ظلمت نمیرم
پای علمت حاجت می گیرم
تابه پات افتادم حسین، مثه حر آزادم حسین
آقا درس دین تو رو، داده روضه یادم حسین
تویی دادی غیرتم، زیر سایت در عزتم
تا نگام بارونی میشه، منم و مهر تربتم
نمیره از دل ماتمت، شیرینه اشکای غمت
آخه زلف دل این شبا، گره خورده با پرچمت
می رسه هر جا خیر تو، دورم از راه غیر تو
با دعای زهرا میام، پا به پای زهیر تو
دیدگاههای فانوس شب
سرودیا - مرجع دانلود سرود و نماهنگ
10 مرداد 1404انتقادات و پیشنهادات خود را پیرامون این اثر بیان کنید.