"صوت الاحرار" صدای دلهای مشتاق و آزادگانی است که در جستجوی حقیقت و عدالت، از دلهای پرشور خود راهی مسیر کربلا میشوند. این شعر به نمادِ بیپایانی از عشق به امام حسین (ع) و مسیر معنوی که از نجف تا کربلا کشیده میشود، اشاره دارد. مسیرِ پر از شور و شوقی که هر قدم آن نه تنها از نظر فیزیکی، بلکه از بعد روحی، فرد را به سمت کمال انسانی و آزادگی میبرد.
شعر با تصویر کشیدن حس دلپذیر و شورِ نوایِ کربلا، نشاندهنده دلبستگی عمیق و بیپایان به حقیقت است. این شعر به خوبی روایت میکند که چگونه ارادت به امام حسین (ع) و ایستادگی در برابر ظلم، تنها یک مسأله فکری نیست، بلکه احساسی است که در دل هر مسلمان، به ویژه آزادگان و جویندگان حقیقت، جاری است.
«صوت الاحرار» به معنای واقعی کلمه صدای کسانی است که هیچ چیزی نمیتواند آنها را از مسیر آزادگی و ایستادگی منحرف کند. این صدای عشق و ایمان، نه تنها در تاریخ اسلام، بلکه در دل هر فردی که به دنبال حقیقت باشد، طنینانداز است.
(متن شعر عربی)
عشق بی نظیرم
ای نعم الامیرم
حس دلپذیرم
در در شور نوایت
شور روزگارم
شوق رفتن دارم
با دل رهسپارم
سوی کربلایت
با تو هستم
همصدا من
از نجف تا کربلا من
بیرق به دستم
دل بر تو بستم
یار تو هستم
یا ابا عبدالله
دیدگاههای صوت الاحرار
سرودیا - مرجع دانلود سرود و نماهنگ
09 مهر 1404انتقادات و پیشنهادات خود را پیرامون این اثر بیان کنید.