در این صفحه، سرودی را با نام “باران” برای شما سرودیایی‌های گرامی، منتشر کرده‌ایم. همخوانان این اثر، علی سادات رضوی و گروه کر هستند. آنها در این قطعه، شعری را درباره ماه محرم همخوانی می‌کنند. عزاداری برای سالار شهیدان امام حسین علیه‌السلام از مواردی است که شاعر “باران” در سروده خود به آنها توجه کرده است.

سرو بستانم سرو بستانم
ای پسر جانم آهسته تر رو آهسته تر رو

تا پدر آرزوی روی پیمبر می کرد
نظر از مهر به روی علی اکبر می کرد
چون علی عازم میدان شد و پوشید کفن
حرم تشنه لبان جلوه محشر می کرد

سرو بستانم سرو بستانم
ای پسر جانم آهسته تر رو آهسته تر رو

بی تو می‌دانم بی تو می دانم
من نمی‌مانم آهسته‌ تر رو آهسته‌ تر رو

سرو بستانم سرو بستانم
ای پسر جانم آهسته تر رو آهسته تر رو

گیرم از بویت از شب مویت جانی دوباره جانی دوباره
چهره‌ ات روشن بوسه‌‌گاه من باغ ستاره باغ ستاره

بعد از این آیی اینچنین آیی یا پاره پاره
لوح پیشانی لوح پیشانی گشته بارانی
آهسته تر رو آهسته تر رو

سرو بستانم سرو بستانم
ای پسر جان آهسته تر رو آهسته تر رو

ماه من رفته بت شکن رفته شبهه پیمبر شبهه پیمبر

خون طلب دارند بولهب دارند علی اکبر علی اکبر
یوسفم شاید سوی من آید یکبار دیگر یکبار دیگر

بر تنت آهن بر تنت آهن تشنه تر از من
آهسته تر رو آهسته تر رو

سرو بستانم سرو بستانم
ای پسر جانم آهسته تر رو آهسته تر رو

از حرم تا به فلک وا علیا بود بلند
از دگر سو ز شعف هلهله لشکر می کرد

شد پریشانی آن جمع پریشان افزون
چون گذر باد از آن زلف معنبر می کرد

نازم آن همت مردانه که آغاز از خویش
با فدا کردن آن نوگل احمر می کرد

از دل مهدت بسته شد عهدت اینک وفا کن
هستی بابا دل بگیر از ما رو به خدا کن

تا رسد تنها تا رسد تنها مادرم زهرا آهسته تر رو آهسته تر رو

سرو بستانم سرو بستانم
ای پسر جانم آهسته تر رو آهسته تر رو